ويتيليگو چيست؟
ويتيليگو یک بیماری اکتسابی است (نه مادرزادی) که به صورت نواحی سفید و بدون رنگدانه تظاهر می یابد و به علت نامعلوم رنگدانه ها یا ملانوسیت ها تخریب می شوند.
این بیماري ممکن است از بدو تولد تا اواخر بزرگسالی با سن متوسط حدود 20 سال خود را نشان بدهد.
اکثر بیماران شروع بیمار خود را با حوادث خاص از زندگی خود مرتبط می دانند مانند آسیب فیزیکی ، آفتاب سوختگی و یا استرس عاطفی و بیماری و حاملگی ولی شواهدی وجود ندارد که نشان دهد این عوامل باعث شروع و یا تسریع بیمار شده اند.
سابقه خانوادگی در 30% موارد دیده می شود. (ارثی)
رنگ پوست چطور بوجود می آید؟
ملانین، رنگدانه ای است که عامل تعیین کننده رنگ پوست، مو و چشم های ما می باشد و توسط سلول هایی به نام ملانوسیت (سلول های رنگدانه ساز) تولید می شود. اگر این سول ها از بین بروند و یا نتوانند رنگدانه ملانین را تولید کنند، رنگ پوست روشن تر شده و یا بطور کلی سفید می شود.
چه کسانی به ویتیلیگو مبتلا می شوند؟
از هر صد نفر، یک یا دو نفر به این بیماری مبتلا می شوند. (حدود 1ـ2 درصد جمعیت دنیا یا 40-50 میلیون نفر ) حدود نیمی از افرادی که به این بیماری دچار می شوند، قبل از بیست سالگی علایم آن را در خود خواهند یافت.(95% افراد قبل از 40 سالگی علائم را نشان داده اند .) حدود یک پنجم از مبتلایان نیز یکی از افراد خانواده شان به این بیماری مبتلا بوده اند. بیماری تمام نژادها و هر دو جنس را یکسان تحت تاثیر قرار می دهد .
دوره بیماری :
شروع وتییلیکو می تواند کاملاً متغیر و موذیانه باشد و به آرامی در طی چند سال پیشرفت نماید. بسیاری از بیماران در تابستان زمانی که برنزه شدن تفاوت رنگ میان نواحی مبتلا و پوست سالم را بیشتر می کند ، متوجه ضایعات بدون رنگ و سفید در نواحی خصوصاً در معرض آفتاب می گردند.
درمان :
اهداف درمان وتییلیکو عبارتند از برگشت پیگمانتاسیون یا رنگدانه ها و جلوگیری از پیشرفت بیماری، اگرچه هنوز درمان قطعی برای درمان این بیمار وجود ندارد امّا گزینه های موجود درمانی ، نتایج رضایت بخشی در تعداد زیادی از بیماران دارند.
درمان انتخابی بسته به وسعت و فعالیت بیماری و همچنین سن بیمار و تیپ پوستی و پذیرش بیمار تفاوت می کند. به طور معمول حداقل یک 2 – 3 ماه نیاز است که بدانیم آیا درمان خاص به کار گرفته شده موثر بوده یا نه .
نواحی از بدن که پاسخ خوبی به درمان می دهند شامل : صورت –گردن – میانه های اندامها و تنه ، در حالی که نواحی مانند انتهای اندامها و لب ها مقاومت زیاد نیاز به درمان دارند.
انواع درمانها :
1 – ضد آفتاب های وسیع الطیف
2 – لباسهای محافظ در مقابل آفتاب
3 – موارد پوشاننده آرایشی برای یک رنگ سازی ضایعه با پوست اطراف
4 – کورتون موضعی ( با تجویز و زیر نظر پزشک متخصص پوست و مو)
5 – مهارکننده های کلسی نورین موضعی مانند کرمهای تاکرولیموس و پیمکرولیموس (زیر نظر پزشک متخصص پوست)
6 – کورتون خوراکی و یا تزریق درضایعه
7 – نور درمانی
8 – لیزر مانند لیزر اگزایمر و یا هیلیوم – نئون
9 – درمانهای جراحی
10 – میکروپیگمانتاسیون یا خالکوبی درمانی که رنگدانه های آرایشی در محل ضایعه، تاتو می شود و از نظر زیبایی نتایج خوبی دارد. (در موارد مقاوم به درمان استفاده می شود)
11 – رنگدانه زدایی : بیمارانی که ضایعات گسترده دارند و یا بیش از 40% سطح بدنشان درگیر باشد، شاید تمایل داشته باشد که بقیه رنگدانه پوستشان نیز از بین برود که این کار توسط داروهای موضعی و یا لیزر در طی 9 ماه تا یکسال انجام می شود. تمامی درمانهای فوق باید با تجویز و زیر نظر پزشک متخصص پوست و مو انجام شود.